Afgelopen donderdag waren wij bij de herdenkink van Kamp Schoorl. ’s Ochtends was Betty bij ons in de klas. Haar vader had gevangen gezeten in Kamp Schoorl. Ze vertelde haar verhaal aan ons. ’s Middags zijn we op de fiets naar Schoorl gegaan. Daar was Betty ook. Ze zong met anderen in een koor liederen. Ook Rineke Struch was bij de herdenking. We hebben nog even met haar gepraat.
Na toespraken van onder andere de burgemeester, mevrouw Verbeet en de commissaris van de Koning van onze provincie, hebben Shanine en Susan hun zelf gemaakte gedichten voorgedragen. Die gedichten hebben de nodige indruk gemaakt op de aanwezigen. Eén lid van het koortje van Betty kwam naar ons toe om te vertellen dat ze tot tranen was geroerd.
Veel kinderen van de groep hebben bloemen gelegd of daarbij geholpen. Als het goed is, is daar een foto van in het Noord Hollands dagblad geplaatst, de krant van vrijdag 10/06/2016.
Het was een indrukwekkende herdenking. Daar was iedereen het over eens.
Vandaag hebben we van de organisatie als bedankje lekkers gekregen. Chips en een pakje drinken. Voor de leerkrachten was er een blik Jodenkoeken....
Hieronder de gedichten van de meiden:
Oorlog
Oorlog vindt niemand leuk
Oorlog is iets wat ontstaat uit ruzie
Wij leven in een vrij land, en genieten daarvan
Sommige mensen hebben geen vrij land en kunnen daar helemaal niet genieten
En vluchten naar een ander land
Waar ze denken waar het wel leuk en rustig is
Bij de Tweede Wereld Oorlog was dat helaas niet zo in Nederland
De Duitsers vielen Nederland binnen en sloten mensen op in kampen
Mensen moesten daar van alles doen
En de Joden kregen het het zwaarst
Gelukkig hebben we nu geen oorog meer en kunnen we weer genieten
Maar we vergeten nooit de mensen die de Tweede Wereld Oorlog helaas niet overleefd hebben. (van Shanine)
Kamp Schoorl
Je zit in de bioscoop of je loopt gewoon over straat
Je hebt niks verkeerd gedaan en ineens hoor je geschreeuw
Je verstaat het niet maar alsnog weet je wat het betekent
Het zijn Duitse soldaten
Ze komen je halen alleen omdat je Joods bent
En ze brengen je naar een kamp
Waar je jouw familie misschien nooit meer ziet
Hoe voel je je?
Kan je je dit voorstellen?
Vreselijk als ik daar al aan denk.
(van Susan)
Hierbij twee foto’s. Eén van Betty die vertelt in de klas en één tijdens de herdenking. We mochten zelf geen foto’s maken tijdens de herdenking. De tweede foto kregen we van een passant doorgestuurd. De tweede foto is genomen tijdens het optreden van het koor. Wij zitten daar achter. Vooraf aan het optreden van het koor en daarna, zaten wij langs het pad dat naar het monument loopt.
