Afgelopen dinsdag waren we in de Blindenkerk in Velsen. Hoe is het om niet te kunnen zien? De opa van Klaas was ook mee. Hij gaf aan ook graag eens te komen vertellen over hoe het is om niet of minder goed te kunnen horen. Want, ook doof-zijn vraagt het nodige. Net als minder goed of niet kunnen zien...
Vanmiddag, zo vlak voor de vakantie was het al zover. Samen met zijn vrouw, de oma van Klaas, hebben ze van alles verteld over doof-zijn. Heel informatief en heel interessant. We hebben onder andere gesproken over hoorapparaten, ringleidingen, hulphonden, buttons die anderen laten weten dat je doof bent. Ook hebben de opa en oma veel verhalen verteld over wat er mis kan gaan als je doof bent. Want, hoe kun je nu liplezen als je juf met haar rug naar de kinderen staat (als ze bijvoorbeeld iets op het bord schrijft)? Wat zegt de tandarts toch tegen je als hij dat mondkapje draagt en jij in de tandartsstoel ligt?
Bedankt voor het bezoek en de lekkere chocolade! Enne... een aantal kinderen heeft ook nog een nieuw woord geleerd: articuleren.
